|
|
OBRAZY OLEJNE - MALARSTWO Obrazów oddziaływujących na widza nastrojem jest w twórczości malarza bardzo dużo. Malowane są w różnych konwencjach stylowych. Wcześniejsze pochodzące z lat dwudziestych, poprzez uogólnienie i deformację zbliżają się do ekspresjonizmu. Późniejsze staja się bardziej realistyczne. Stosunkowo często w nurcie tym pojawia się temat wojny. Indywidualna koncepcja malarza jest jeszcze jednym artystycznym oskarżeniem, osobistą refleksją nad przeżytą wojną, własnym doświadczeniem wyrażającym odrazę i lęk. Barbara Szczypka-Gwiazda – "W kręgu śląskiej twórczości Adama Bunscha" Aby oglądnąć galerię "klinij" jej nazwę, aby powiększać zdjęcia w galerii "kliknij" grafikę.
|
|
DRZEWORYT, LITOGRAFIA Obfity zbiór grafik tematycznie i stylistycznie wyznacza odrębny rozdział twórczości malarza. W drzeworytach barwnych wyraźnie japonizujących pokazana została cała dekoracyjność form natury. Świat zwierząt i roślin zamknięty w wydłużonych poziomo lub pionowo formach kolorowej bibuły, swoją linearną formą ujęcia i japońszczyzną grawituje wyraźnie w kierunku secesji. W drzeworytach Bunsch używa farb akwarelowych, nakładanych pędzelkiem na klocki. Kolejne odbitki wykonuje na zwilżonych, szlachetnych bibułach z Japonii, często z jedwabistymi smugami barwnymi lub jednolitych w kolorze. Barbara Szczypka- Gwiazda – "W kręgu śląskiej twórczości Adama Bunscha" Aby oglądnąć galerię "klinij" jej nazwę, aby powiększać zdjęcia w galerii "kliknij" grafikę.
|
|
RYSUNEK -PASTEL Inspirowany widokami Beskidu Śląskiego i Tatr, tworzy artysta pejzaże. Są to rozwiązania czysto malarskie, w który linearna dekoracyjność widoczna szczególnie w pastelach, znajdująca swe źródło w sztuce młodopolskiej przeplata się ze swobodnym realizmem ujęć, przefiltrowanych przez pryzmat doświadczeń postimpresjonizmu, ekspresjonizmu, koloryzmu. Przestrzenną świetlistością cechują się szczególnie wnętrza lasów. Barbara Szczypka- Gwiazda – „Nieznane oblicze sztuki polskiej” Aby oglądnąć galerię "klinij" jej nazwę, aby powiększać zdjęcia w galerii "kliknij" grafikę.
|
|
RYSUNKI Szkice i rysunki stanowią poważny dorobek Adama Bunsch. Rysował przy różnych okazjach, często nawet na ćwiczeniowych spotkanich studentów w krakowskiej ASP w których uczestniczył wraz z młodymi artystami mimo swojego zaawansowanego wieku i wielkiego doświadczenia. Aby oglądnąć galerię "klinij" jej nazwę, aby powiększać zdjęcia w galerii "kliknij" grafikę.
|
|
OSOBY WSPÓŁCZESNE ARTYŚCIE NA PORTRETACH Osobną dużą grupę dzieł stanowią portrety. Są to obrazy olejne, pastele i akwarele. Sztuka portretowa Bunscha jest bliska realizmowi. Szczególnie w wizerunkach żony potrafi oddać nie tylko podobieństwo zewnętrzne ale także piękno duchowe. Wczesne portrety cechuje pewna wytworność i elegancja. Rys dekoracyjny wytworności odziedziczył artysta po czasach młodopolskich a szczególnie po swoim nauczycielu Mehofferze. Pełne wdzięku w pozie elegancko ubrane kobiety, śliczne dzieci rasowi mężczyźni oto świat portretu Bunscha. Wizerunki osób bliskich dodatkowo przepojone są ciepłem i uczuciem. Portrety dzieci wykonane techniką pastelu, wykazują inspiracje płynące z młodopolskiej twórczości Wyspiańskiego. Barbara Szczypka-Gwiazda – "Nieznane oblicze sztuki polskiej. Aby oglądnąć galerię "klinij" jej nazwę, aby powiększać zdjęcia w galerii "kliknij" grafikę.
|
|
SZKICOWNIK WOJENNY - Czas wojny i pobyt w Wielkiej Brytanii w latach 1939-45 został udokumentowany przez Adama Bunscha w Szkicowniku wojennym. W warunkach polowych, przy braku materiałów była to jedyna możliwa forma artystycznego zapisu. Rysunki mimo charakteru szkiców mają wartość niemal fotograficznych zapisów sytuacji z lotnisk polskich dywizjonów. Portrety rysowane ołówkiem wiernie przedstawiają konkretne postacie. Aby oglądnąć galerię "klinij" jej nazwę, aby powiększać zdjęcia w galerii "kliknij" grafikę. |
|
SZTUKA SAKRALNA - WITRAŻE Działalność witrażownicza stanowi drugą obok malarstwa najpoważniejszą część działalności artystycznej Adama Bunscha. Same realizacje w kościołach świadczą o imponującym w tym zakresie dorobku. Liczba 251 okien jakie wykonał Adam Bunsch do różnych kościołów nie zawiera tych prac artysty, które z różnych, zwykle losowych przyczyn nie mogły być zrealizowane. Ich autor od roku 1936 w którym powstał jego pierwszy witraż przez następne 30 lat aż do roku 1966, kiedy miała miejsce ostatnia realizacja cieszył się dobrą sławą twórcy witraży. Ks. Henryk Pyka – „Adam Bunsch artystą kościoła”. Aby oglądnąć galerię "klinij" jej nazwę, aby powiększać zdjęcia w galerii "kliknij" grafikę.
|
|
Adam Bunsch zajmował się również działalnością literacką. Ogłaszał artykuły na temat sztuki i literatury, m.in. w „Gazecie Literackiej", krakowskim „Czasie", w miesięczniku „Zet". Jest autorem 14 dramatów m.in.: "Haneczka i duch" oraz sztuki „Gołębie brata Alberta. Rzecz o Adamie Chmielowskim". Sztuka „Gołębie Brata Alberta" została wydana pod pseudonimem Andrzej Wart w roku 1943 w Glasgow przez Książnicę Polską. W roku 1946 ten sam tekst sztuki pod tytułem „Przyszedł na ziemie święty" został opublikowany pod nazwiskiem Adam Bunsch w Tygodniku Powszechnym nr 49, 50, 51, 51/52. W roku 1947 sztuka „Przyszedł na ziemie święty" została wydana w postaci książkowej nakładem Krajowej centrali Caritas w Krakowie. Aby wejść dalej "klinij" nazwę Dramaty |
|
W tej galerii zaprezentowany jest subiektywny wybór prac Adama Bunscha dokonany przez Jego Syna Franciszka, również artystę plastyka, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Według dokonującego wyboru pokazane zostały prace godne zaprezentowania ze względu na „wyraźne przesłanie ideowe przy zachowaniu zasad kompozycji plastycznej”. W tym zestawie prac postaci są „wyraźnie charakteryzowane” a „treściowe, kompozycyjne i artystyczne założenia są czytelne”. Dokonujący wyboru oparł się głównie na pracach swojego Ojca z wcześniejszego okresu twórczości, który uważa za „ideowo i artystycznie ciekawszy”. Brak tu kilku portretów które też według Franciszka Bunscha powinny być do tego zestawu prac dołączone oraz witraży. Te jednak można oglądnąć w innych galeriach na tej stronie. Według Franciszka Bunscha „symbolicznym, pozytywnym zamknięciem” twórczości Jego Ojca Adama jest ostatni autoportret również prezentowany w tej galerii. |
|
|
|
| | |
| |